යශෝදරා ….යශෝදරා ...ලොවට නුඹ මගෙ, යශෝදරා
නූරි
නොවුනද , හදේ සිරවුණ,
නිඳි බින්ඳ නුඹ , වී පබා ....
නුඹව
අතහැර බවුන් වඩනට -යන්න පින් මදි මට
මෙදා ..
නුඹට
පව් නැත, මම දනිමි එය
- උඹ
රකියි දරුවන් සඳා ....
යශෝදරා
.....යශෝදරා ........ ලොවට නුඹ මගෙ, යශෝදරා
නොලිව්
කවියක සැඟවූ සුසුමක - සෙනෙහෙ ලෙහිතුර සඟවලා
කාසි
අඟ හිඟ
දැනුණු දවසක - කුවන්නා විඳ මගෙ පබා ...........
බිඳුණු
හදවත අඳුරේ ගුලි කොට - ළිපේ ගින්දර අවුළුවා
හැදුව
තේ එක කහට වැඩි
බව - කියනු බැරි බව දනිමි මා
..........
කුවන්නා
...................................
කුවන්නා……..
අහිමි හිරු සඳ - උන්ට කුමකට -දිස්නදෙයි නුඹගේ ප්‍රභා
කඳුළු තොටුපළ - සෙනෙහෙ පෙම් විල - ගොඩ ගලයි වානෙන් එහා
අඳුරු ගොම්මන දෙවොල අබියස - ලත උනේ -කුමකට මෙදා
පුදසුනේ දෙවියන් නොමැති බව - නුදුටුවේ ඇයි නුඹ උමා ......
කුවන්නා ...කුවන්නා ... මගේ සොඳුරිය…… කුවන්නා